Σημείωση 115

Οι παραχωρήσεις αυτές ήταν συνηθισμένες στην αρχαιότητα. Ο Ξενοφών στην Ανάβαση (1.4.9) αναφέρει ότι στη Συρία είχαν παραχωρηθεί τα έσοδα από πολλά χωριά στη βασίλισσα-μητέρα. Και όταν ο Θεμιστοκλής κατέφυγε στην αυλή του βασιλιά της Περσίας, μετά την εξορία του από τους Αθηναίους, του δόθηκαν τρεις πόλεις για να συντηρηθεί: η Μαγνησία για το ψωμί του, η Λάμψακος για το κρασί του και η Μύος για το κρέας του (Θουκυδίδης 1.138.5). Το ίδιο ποσό αναφέρει και ο Ηρόδοτος (2.149) όσον αφορά το εισόδημα από τα ψάρια, μόνο που προσθέτει ότι αυτό γινόταν μόνο για έξι μήνες το χρόνο, όταν “το νερό ρέει από τη λίμνη”. Το ποσό αυτό με τα σημερινά δεδομένα αντιστοιχεί σε περίπου χίλια Ευρώ την ημέρα και το ποσό για το άνοιγμα και το κλείσιμο της διώρυγας ισοδυναμεί με πενήντα φορές το προηγούμενο. Τα ποσά αυτά πρέπει μάλλον να θεωρούνται απίθανα.

Πίσω στην Τρίτη Μερίδα του Πρώτου Βιβλίου της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Διόδωρου Σικελιώτη